Święty Patryk i Aura – spóźnieni goście w czasach gospodarki opartej na wiedzy

Abstract
Irlandia i Finlandia osiągnęły w ostatnich latach spektakularne sukcesy gospodarcze. Stanowią one przykład tzw. państw typu latecomers (spóźniony gość) – są to państwa, które w danym okresie historycznym podejmują z powodzeniem próbę wyrównania opóźnienia gospodarczego w stosunku do krajów uznanych za przodujące, co w efekcie prowadzi do tego, że zmieniają one swą pozycję w światowym układzie gospodarczym. Jednakże droga do sukcesu jak również punkt wyjścia i uwarunkowania w przypadku obu omawianych krajów były odmienne. Model irlandzki można określić jako egzogeniczny – rozwój tego kraju w znacznej mierze opierał się na transferach finansowych z zewnątrz: pomocy z UE, oraz bezpośrednich inwestycji zagranicznych głównie z USA, Japonii i Europy. Podobnie w dużej mierze z zewnątrz napływały nowe technologie. Natomiast rozwój Finlandii należy uznać za endogeniczny. W jej przypadku, ani inwestycje zagraniczne, ani Fundusze UE nie miały tak dużego znaczenia, jak świadoma prorozwojowa i proinnowacyjna polityka państwa nastawiona przede wszystkim na rozwój kapitału ludzkiego. Finlandia i Irlandia różnią się również systemami ekonomiczno-społecznymi. Podczas gdy Irlandia reprezentuje przykład państwa neoliberalnego, Finlandia wprowadza w życie ideę państwa dobrobytu (welfare-state). Prowadzi to do wniosku, że gospodarka informacyjna może przybierać rożne kształty, podobnie jak społeczeństwo informacyjne może być ukształtowane na wiele sposobów, tak samo jak społeczeństwo przemysłowe istniało w wielu, czasem sprzecznych ze sobą wariantach (USA, ZSRR, Japonia itd., itp.).
Description
Keywords
Citation
Belongs to collection