Włączmy kamerki. Z doświadczeń edukacji zdalnej w szkole i na uczelni

Włączmy kamerki. Z doświadczeń edukacji zdalnej w szkole i na uczelni

Abstract

Realizacja tej publikacji utwierdziła nas w przekonaniu, że nawet sytuacja trudna – a niewątpliwie taką jest okres pandemii – może stać się korzeniem dobra i źródłem nowych rozwiązań, które będą w stanie na stałe poprawić jakość edukacji dzieci i młodzieży. Jest to widoczne zwłaszcza w kontekście edukacji włączającej osób z niepełnosprawnościami i specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Rozwiązania, które jeszcze kilka lat temu wydawały się niemożliwe, są obecnie w zasięgu ręki: lekcje są nagrywane i udostępniane w innym czasie, materiały dydaktyczne wysyła się uczniom w formie edytowalnej, a dzieci przewlekle chore mogą czuć się pełnoprawnymi uczniami, uczestnicząc w lekcjach ze szpitalnego łóżka. Liczne wizualizacje i szeroka gama materiałów elektronicznych mogą mieć istotne znaczenie motywujące i podnoszące poziom zaangażowania uczniów. Nowe formy kontaktu online mogą wspierać edukację, terapię, duszpasterstwo, a także umożliwiać regularny kontakt mimo fizycznej nieobecności. W naszym zespole badawczym nie wyłączamy jeszcze kamerek – nadal przyglądamy się i analizujemy kolejne oblicza zdalnej edukacji i terapii i jesteśmy przekonani, że wiele pytań czeka jeszcze na rzetelną odpowiedź naukową.