Aktywizacja zawodowa osób z niepełnosprawnością jako aktualny problem społeczno-etyczny

Abstract
Szczególną rolę w adaptacji i integracji społecznej osób z niepełnosprawnością odgrywa praca zawodowa – przemawiają za tym także względy terapeutyczne, ekonomiczne. Ruch i wysiłek fizyczny czy intelektualny wywiera korzystny wpływ na łagodzenie procesów chorobowych i poprawę czynności, które uległy zaburzeniu. Wielu teoretyków i praktyków rehabilitacji podkreśla korzystne skutki psychologiczne i społeczne pracy, a pogląd, że problemy ludzi niepełnosprawnych można rozwiązać poprzez opiekuńczą rolę państwa, przeszedł do historii. Obecnie mocno akcentuje się rolę aktywności w procesie rehabilitacji i integracji społecznej osób z niepełnosprawnością. Aktualnym zadaniem polityki społecznej w państwie demokratycznym jest przygotowanie zawodowe i stworzenie miejsc pracy dla osób o obniżonej wydolności. W systemie wartości kulturowych naszej społeczności, integracja, jako idea i wartość jest wyznacznikiem postaw społecznych, takich jak: solidarność, akceptacja, tolerancja, życzliwość. Z punktu widzenia etyki humanistycznej każdy człowiek ma prawo do pracy, która jest wartością uniwersalną, instrumentalną, a dla wielu ludzi także autoteliczną.
Description
Keywords
Citation
Belongs to collection