Komu łatwiej zatrzasnąć drzwi przed nosem: wiara w stałość lub zmienność natury ludzkiej a uległość wobec technik wpływu społecznego

Abstract
Badania dotyczące posiadania przekonań o naturze ludzkiej wykazały, że teoretycy zmienności (osoby wierzące, że dyspozycje ludzkie są zmienne i mogą się rozwijać) mają tendencję do koncentrowania się na sytuacjach, które dają możliwość rozwijania własnych kompetencji, preferują zadania nowe, stanowiące wyzwanie. Natomiast teoretycy stałości (osoby wierzące, że cechy są nie modyfikowalne), charakteryzują się wyższą reaktywnością emocjonalną, lękiem społecznym, w sytuacjach społecznych preferują zadania, w których jest minimalne ryzyko porażki. Wyniki poprzednich badań sugerują, że osoby przekonane o zmienności cech człowieka skłonne są ulegać technice „stopa w drzwiach”, gdy sekwencja składa się z próśb relatywnie trudnych i kosztownych, podczas gdy osoby wierzące w stałość osobowości ulegają wówczas, gdy obie prośby są dość łatwe do spełnienia. Celem prezentowanych dwu badań było sprawdzenie czy zróżnicowane preferencje teoretyków stałości i zmienności odnośnie zadań wystąpią również w paradygmacie jednej z technik wpływu społecznego, „drzwi zatrzaśniętych przed nosem”. Zgodnie z przewidywaniami tym razem to teoretycy stałości w większym stopniu ulegali w przypadku strategii „drzwi zatrzaśnięte przed nosem”, szczególnie gdy sekwencja składała się z żądań dość trudnych do spełnienia. Prośba właściwa poprzedzona redukcją trudności próśb spostrzegana była prawdopodobnie jako możliwa do spełnienia. Z kolei dla teoretyków zmienności sekwencja malejących próśb wydaje się być nieatrakcyjna i nie stanowiąca wyzwania.
Description
Keywords
Citation
Gamian-Wilk, M., Lachowicz-Tabaczek, K. (2009). Komu łatwiej zatrzasnąć drzwi przed nosem: wiara w stałość lub zmienność natury ludzkiej a uległość wobec technik wpływu społecznego. W: Danieluk B., Stasiuk K.(red.). Spotkania z psychologią społeczną. (s. 57-69). Tom I. Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Belongs to collection