Formalizacja współpracy a zaufanie w łańcuchach dostaw w budownictwie

Ryciuk, Urszula

Formalizacja współpracy a zaufanie w łańcuchach dostaw w budownictwie

Abstract

Problem zaufania międzyorganizacyjnego jest ściśle związany z ryzykiem sprzeniewierzenia zaufania. Zgodnie z teorią kosztów transakcyjnych, mechanizmem koordynacji w przypadku hybrydowych form współpracy międzyorganizacyjnej są umowy. Jednakże, elementem przyczyniającym się do zmniejszenia ryzyka pojawienia się zachowań oportunistycznych może być też zaufanie. Zaufanie wskazywane jest jako element mechanizmu relacyjnego wpływającego na obniżenie ryzyka zachowań oportunistycznych, a przez to kosztów transakcyjnych dzięki: niższym kosztom kontraktowania, monitoringu i adaptacji. Ze względu na nierozstrzygnięty w literaturze problem substytucyjności lub komplementarności umów i zaufania zbadano, czy poziom zaufania międzyorganizacyjnego w łańcuchach dostaw w budownictwie w Polsce związany jest istnieniem formalnych kontraktów między podmiotami. Celem badania było także sprawdzenie, czy współpraca przedsiębiorstw w budownictwie jest tymczasowa i jaki ma to wpływ na poziom zaufania międzyorganizacyjnego w łańcuchach dostaw. Podjęta w artykule problematyka jest szczególnie interesująca, ponieważ przeprowadzone studia literaturowe wskazują, że budownictwo charakteryzuje się wyjątkowo niskim poziomem zaufania międzyorganizacyjnego oraz przewagą relacji konkurencyjnych. Głównym kryterium doboru partnerów biznesowych jest cena, a współpraca podmiotów opiera się na umowach, które nigdy nie są wystarczająco szczegółowe i kompletne oraz nie gwarantują wykonania inwestycji budowlanej w terminie, zgodnie z kosztorysem oraz według zakładanej jakości. W artykule wykorzystano wyniki badań jakościowych (FGI) and oraz ilościowych (CATI) przeprowadzonych wśród polskich przedsiębiorstw budowlanych.