Paradoksy imaginacji. Williama Blake'a metaforyka przestrzeni
Loading...
Blake Stępnik EiK_33_4.pdf (267.28 KB)
Authors
Date
2014
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Using this material is possible in accordance with the relevant provisions of fair use or other exceptions provided by law. Other use requires the consent of the holder.
Abstract
Niniejszy artykuł dotyczy metafor przestrzennych występujących zarówno w wizualnym, jak i literackim oeuvre Williama Blake’a. Owa złożona meta-foryka nierozerwalnie związana jest z jego oryginalnym systemem kosmolo-gicznym, korespondującym z koncepcją człowieka jako kompletnej jedni, poniekąd wtopionego we Wszechświat – homo maximus. W Blake’owskiej mitologii Urizenowi – figurze satanicznej, wielkiemu Architektowi, przeciw-stawia się Urthona – boska Wyobraźnia, siła kojarzona z poezją i intuicją. Autorka opisuje owe znaczące Przeciwieństwa (Contraries), włączając je w kontekst pojęć takich, jak diaboliczna (?) symetria, Newtonowska grawita-cja (związana już choćby etymologicznie z powagą – łac. gravitas), transgre-syjność (a road of excess...) czy wreszcie liminalność. Co więcej, wskazuje na szereg paradoksów znamionujących Blake’owski system, stworzony wszak przez człowieka wielowymiarowego, buntownika i outsidera. W obszar swych rozważań autorka włącza między innymi odniesienia do filozoficznych koncepcji Victora Turnera, Lamberta Wiesinga i Jeana Baudrillarda.
Description
Keywords
Citation
M. Stępnik, Paradoksy imaginacji. Williama Blake'a metaforyka przestrzeni, „Estetyka i Krytyka”, Nr 33 (2/2014), ss. 73-94.