Bractwa pobożne, stowarzyszenia i ruchy kościelne w diecezji katowickiej (1945-1989)

Abstract
Autor postawił sobie za zadanie ukazać różnorodność form zrzeszania się wiernych świeckich w ramach wspólnot kościelnych w diecezji katowickiej po drugiej wojnie światowej. Ukazał ich cele, formy organizacyjne oraz sposób prowadzenia działalności. Spróbował odpowiedzieć na pytanie: dlaczego państwo komunistyczne obawiało się działalności bractw, stowarzyszeń, a później i ruchów kościelnych. Wreszcie przedstawił kulisy wieloletnich starań hierarchów kościelnych, które w końcu, w 1989 roku, doprowadziły do ponownego zalegalizowania jawnej i swobodnej działalności tych organizacji kościelnych w Polsce.
Description
Keywords
Citation
Belongs to collection