Deformacje hipersprężystej kuli obciążonej ciężarem własnym jako test numeryczny zadania kontaktowego
Oglądaj/ Otwórz
Data
2012Autor
Jemioło, Stanisław
Gajewski, Marcin
Ajdukiewicz, Cezary
Metadane
Pokaż pełny rekordStreszczenie
Hipersprężystość materiałów izotropowych, uzupełniona o prawo kontaktu
deformujących się ciał, jest obecnie teorią dość dobrze ugruntowaną teoretycznie.
Odpowiednie sformułowanie wariacyjne tego zadania nie jest zagadnieniem wypukłym, co
prowadzi do możliwości wieloznacznych rozwiązań. W pewnych szczególnych przypadkach
istnieją dowody o istnieniu rozwiązań zadania kontaktowego, por. [5] i literaturę tam
cytowaną. Nie ma jednak w ramach tej teorii rozwiązań analitycznych i konieczne jest
stosowanie metod numerycznych.
Podstawowym celem pracy jest zastosowanie wyników teoretycznych zamieszczonych
w pracach [3,5] oraz programu metody elementów skończonych (MES) ABAQUS/Standard
[1,2]. Stosowane modele materiałów hipersprężystych krótko opisujemy w pkt.2. W pkt.3
podajemy wyniki MES zadania kontaktowego, które proponujemy jako zadanie testowe.
Kulka, wykonana z różnych materiałów hipersprężystych, spoczywa na sztywnym podłożu
i deformuje się w wyniku monotonicznie rosnącego obciążenia siłami masowymi.
Dodatkowo, w stosunku do podstawowych równań mechaniki kontinuum i teorii
hipersprężystości z uwzględnieniem kontaktu, stosujemy model tarcia Coulomba, tzw. tarcie
suche aby opisać interakcje stykających się powierzchni. W ostatnim punkcie pracy
formułujemy podstawowe wnioski i program dalszych badań.
Kolekcje
- Artykuły / Articles [16165]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: