Warszawska Parafia Filialna Ewangelicko-Reformowana Synodu Wileńskiego (Jednoty Wileńskiej) w latach 1933-1939

Abstract
Przedmiotem niniejszego artykułu jest parafia filialna Jednoty Wileńskiej w Warszawie w latach 1933-1939 (duchownym ks. Paweł Dilis, w Radzie Kościelnej i Komisji Rewizyjnej: Stanisław Szostakiewicz, Zygmunt Witkowski, Bronisław Chmielikowski, Stefan Koeb, Edmund Rogoziński, Stefan Trojanowski, Zygmunt Dubalski, Zygmunt Kowalski, Edward Ull, Stanisław Dąbrowski, Henryk Pazura, Wacław Strzeliński, Maria-Magdalena Bogusławska i Roman Żochowski). Instytucja ta powstała na skutek złych relacji pomiędzy dwoma Konsystorzami reformowanymi w okresie II Rzeczypospolitej. Pomimo deklarowanej dużej aktywności, parafii tej nie udało się wybudować własnego kościoła oraz zorganizować cmentarza, co sprawiło, że była ona skazana na pomoc zewnętrzną. W publikacjach poświęconych dziejom Warszawy, na próżno szukać informacji na jej temat. Skąpych danych dostarcza literatura naukowa ukazująca historię polskiego protestantyzmu, zwłaszcza Jednoty Wileńskiej w okresie międzywojennym. Opracowanie niniejszego zagadnienia, zapewne niedoskonałe i otwierające pole do dalszych badań, było możliwe za sprawą głównie bogatych archiwów wileńskich oraz międzywojennych wydawnictw prasowych ("Jednota", "Szlakiem Reformacji" i "Zwiastun Ewangeliczny")
Description
Keywords
Citation
Michalak, G. (2020). Warszawska Parafia Filialna Ewangelicko-Reformowana Synodu Wileńskiego (Jednoty Wileńskiej) w latach 1933-1939. Gdański Rocznik Ewangelicki, XIV, 83-108. DOI: 10.48540/gre.2020.05.
Belongs to collection