Czynniki i uwarunkowania rozwoju klasy kreatywnej w miastach europejskich – przykład Birmingham, Lipska i Poznania
Streszczenie
Koncepcja klasy kreatywnej, sformułowana przez Richarda Floridę (2002) po swoim
sukcesie na początku XXI wieku, stała się przedmiotem krytyki (m.in. Pratt, 2008).
Mimo licznych głosów podważających przedstawioną przez Floridę nową stratyfikację
społeczną, nadal pozostaje inspiracją dla wielu badań. Autor artykułu podjął się próby
określenia czynników i uwarunkowań rozwoju klasy kreatywnej w trzech miastach europejskich
o rożnych ścieżkach rozwoju – Birmingham, Lipsku i Poznaniu. Dobór tych
miast nie był przypadkowy, ale celowy ze względu na różne poziomy rozwoju modeli gospodarki
wolnorynkowej, dające inne możliwości rozwoju klasy kreatywnej. W artykule
tym poddano weryfikacji istniejące w literaturze koncepcje dotyczące rozwoju klasy kreatywnej.
Jednocześnie autor podjął się próby określenia możliwości sterowania rozwojem
klasy kreatywnej i dostrzegł je w prowadzonej polityce miejskiej, związanej z realizacją
projektów rewitalizacyjnych oraz programów wspierających działalność inwestycyjną.
Wyniki przedstawionych badań wykazały, że mimo wielu niekorzystnych uwarunkowań
historycznych i gospodarczych największy udział zatrudnionych w działalnościach kreatywnych
w całkowitym zatrudnieniu spośród badanych miast odnotowano w Poznaniu. Natomiast mimo stabilnej ścieżki rozwoju jaka miała miejsce w przypadku Birmingham udział zatrudnionych w działalnościach kreatywnych był w tym mieście najniższy.
Kolekcje
- Czasopismo Geograficzne [164]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: