O przyrodzie w kontekście nadziei
Loading...
wyrostkieiewicz_Ekologia-nadzieja.pdf (185.45 KB)
Authors
Date
2003
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Using this material is possible in accordance with the relevant provisions of fair use or other exceptions provided by law. Other use requires the consent of the holder.
Abstract
Postawa nadziei wyraża się w tym, że człowiek obserwując doczesność wybiega myślą w przyszłość, którą widzi jako lepszą - łączy ją z dobrem. W odniesieniu do przyrody, tę dobrą przyszłość, można postrzegać niejako dwubiegunowo. Z jednej strony bowiem chodzi o przekonanie, że przyroda będzie osiągała coraz doskonalsze stany. Z drugiej zaś strony jawi się ona jako rzeczywistość, z którą człowiek – jako jej włodarz – może wiązać konkretne osobiste nadzieje. Ostatecznie jednak – ilekroć jest mowa o przyrodzie w kontekście nadziei – zawsze chodzi o człowieka i jego dobro. Bowiem to właśnie w nim przyroda osiąga swój sens i przeznaczenie. Bez niego zaś miałaby jedynie charakter przygodny. Człowiek natomiast swój ostateczny cel ma w Bogu. Dlatego wszelkie ludzkie nadzieje dotyczące przyrody winny konkretyzować się w nadziei chrześcijańskiej – nadziei na życie wieczne w Królestwie Bożym.
Description
O przyrodzie w kontekście nadziei. W: Nadzieja chrześcijańska i nadzieje ludzkie. Red. Janusz Nagórny, Marian Pokrywka. Lublin: Wydawnictwo KUL 2003 s. 223-230.