Stary człowiek w kulturze młodości. Doświadczanie starości wśród warszawskich seniorów
Abstract
Doświadczenie starości współcześnie jest doświadczeniem zmiany i reakcją na zmianę, próbą z nią sobie poradzenia. Na przestrzeni życia współczesnego pokolenia osób starszych zmieniła się rola i pozycja człowieka starego w rodzinie, społecznościach lokalnych i społeczeństwie. Zmiana ta ma związek przede wszystkim z tak zwanym przejściem modernizacyjnym. Termin ten obejmuje ogromne przekształcenia, jakim uległo środowisko materialne, formy uspołecznienia i praktyki kulturowe na przełomie ostatnich dwóch wieków w kręgu euroamerykańskim. Procesy te w Polsce zachodziły z lekkim opóźnieniem w porównaniu do sytuacji w Zachodniej Europie, tak więc współczesne pokolenie osób starszych w Warszawie urodzone w okresie międzywojennym lub wojennym, przyszło na świat w rzeczywistości przesiąkniętej elementami kultury nazywanej przez socjologów „tradycyjną”, a przyjdzie im odejść w czasie klasyfikowanym jako „ponowoczesność”. W swojej pracy chciałam zbliżyć się do zrozumienia zmian doświadczania starości oraz zmian roli i pozycji człowieka starego w rodzinie i społeczeństwie, które są aspektem zachodzących przemian form uspołecznienia i praktyk kulturowych.
Collections
Using this material is possible in accordance with the relevant provisions of fair use or other exceptions provided by law. Other use requires the consent of the holder.