Dostępność pomocy w lecznictwie uzależnień w Polsce dla pacjentów uzależnionych od substancji psychoaktywnych
Loading...
Dostępność różnych form pomocy w lecznictwie uzależnień w Polsce_SIN.pdf (96.14 KB)
Authors
Date
2010-01
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Serwis Informacyjny Narkomania
License
Abstract
Uzależnieni od substancji psychoaktywnych, w tym uzależnieni od narkotyków maja do wyboru wiele rodzajów placówek terapeutycznych i form leczenia. Należą do nich: 1. poradnie podstawowej opieki zdrowotnej, 2. placówki szpitalne w ramach podstawowej opieki zdrowotnej 3. poradnie terapii uzależnienia od alkoholu, 4. poradnie zdrowia psychicznego w tym poradnie zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży 5. poradnie terapii uzależnienia od substancji psychoaktywnych, 6. oddziały detoksykacyjne, 7. ośrodki rehabilitacji średnio i długoterminowej, 8. oddziały dzienne dla uzależnionych od substancji psychoaktywnych. Pomimo długiej listy placówek zajmujących się leczeniem osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych wybór leczenia jest ograniczony. Specyficzna grupa pacjentów, jaką są narkomanii, ma złe doświadczenia w kontaktach z podstawową opieką zdrowotną i opieką psychiatryczną, również nastawienie personelu utrudnia podjęcie decyzji o rozpoczęciu leczenia. Powoduje to przerzucenie ciężaru opieki nad tymi pacjentami na sektor specjalistyczny. Mimo wzrostu liczby placówek w tym sektorze opieki zdrowotnej, dostępność leczenia nie jest odpowiednia. Utrudnienia, na jakie trafiają pacjenci wiążą się z nieodpowiednimi godzinami pracy placówek, brakiem możliwości natychmiastowego podjęcia leczenia, długiego czasu oczekiwania na leczenie, sformalizowanych procedur selekcyjnych oraz dominacją „abstynencyjnego” modelu terapii. Dostępność leczenia substytucyjnego jest dalece niewystarczająca, świadczy o tym wskaźnik leczonych substytucyjnie na 10 000 mieszkańców plasujący Polskę na przedostatnim miejscu wśród krajów europejskich. Programy substytucyjne nie zaspokajają lub zaspokajają w bardzo niewielkim stopniu problemy pacjentów związane ze zdrowiem somatycznym, trudnościami w znalezieniu mieszkania czy pracy. Oferta domów przejściowych, hosteli, programów dziennych, które poszerzałyby ofertę terapeutyczną, dopiero raczkuje. Mankamentem systemu opieki nad osobami uzależnionymi jest brak możliwości detoksykacji w domu lub ambulatorium. Wyzwań, przed jakimi stoi system leczenia uzależnionych od substancji psychoaktywnych jest wiele. W leczenie uzależnionych powinno się zaangażować placówki podstawowej opieki zdrowotnej i apteki, zwłaszcza do leczenia substytucyjnego, i ograniczania szkód (wymiana igieł, dystrybucja prezerwatyw). W trakcie podjętego już leczenia należałoby więcej uwagi poświęcić na zaspokojenie, sygnalizowanych przez osoby uzależnione, potrzeb w zakresie zdrowia psychicznego i fizycznego oraz zapewnieniu potrzeb nie-medycznych takich jak na przykład opieka prawna, pomoc w znalezieniu mieszkania czy pracy.