Tekst jest próbą opisania szkoły za pomocą metafory fabryki. Patrząc
z tej perspektywy, automatyzm szkolny, powtarzalność, cykliczność
i przewidywalność wiążą się z powstaniem nudy. Nuda jest sytuacją
trudną, dlatego pojawiają się różne reakcje obronne. W tekście oprócz
wycofania i agresji opisana jest także reakcja związana ze śmiechem.