Streszczenie
Publius Ovidius Naso (43 r. p.n.e.–18 r. n.e.), najwybitniejszy z poetów neoterycznych, nie wcześniej niż w 18 roku przed Chrystusem wydał drugi zbiór elegii miłosnych, które za Pryscjanem nazywamy dzisiaj Listami Heroin (Heroinum Epistulae) lub w skrócie Heroidami (Heroides). Utwór składa się z dwudziestu jeden fikcyjnych listów, których adresatami oprócz Safony są postaci mitologiczne. Piętnaście pierwszych listów posiada podobny schemat skargi, którą przed ukochanym mężczyzną wylewa porzucona kobieta. Powtarzają się motywy przeznaczenia, wspominania szczęśliwej przeszłości i porównania ze smutną teraźniejszością.