Radio społeczne - trzeci obok publicznego i komercyjnego sektor radiowy
dc.contributor.author | Doliwa, Urszula | |
dc.date.accessioned | 2016-09-14T19:03:44Z | |
dc.date.available | 2016-09-14T19:03:44Z | |
dc.date.issued | 2016 | |
dc.identifier.citation | U. Doliwa, Radio społeczne - trzeci obok publicznego i komercyjnego sektor radiowy | pl_PL |
dc.identifier.isbn | 978-83-8100-011-6 | |
dc.identifier.uri | https://depot.ceon.pl/handle/123456789/10391 | |
dc.description.abstract | Urszula Doliwa, Radio społeczne – trzeci obok publicznego i komercyjnego sektor radiowy, 332 ss. Prawo do swobody wypowiedzi, także za pośrednictwem mediów, można potraktować jako jedno z podstawowych praw człowieka w ustroju demokratycznym. Przeciętny obywatel ma jednak niewielkie szanse wyrażenia swojego opinii na antenie radia i ograniczony wpływ na zawartość programową stacji, której jest słuchaczem. Pewną odpowiedzią na te problemy jest rozwój, obok sektora publicznego i komercyjnego, trzeciego sektora radiowego, zwanego radiem społecznym. Są to zazwyczaj niewielkie stacje radiowe, działające poza strukturą mediów publicznych, które nie są nastawione na zysk. Pełnią one ważną rolę w systemach medialnych i społeczeństwach wielu państw. Według danych Community Media Forum Europe (CMFE), organizacji, której celem jest zwiększenie znaczenia tego sektora w debacie europejskiej, szacowana liczba tego typu podmiotów w Europie w 2012 roku wynosiła 2500. To z tym sektorem mediów wiąże się największe nadzieje na przeciwdziałanie zjawisku globalizacji i komercjalizacji w eterze. Tymczasem na polskim rynku radiowo-telewizyjnym dominują ujednolicone formaty, w których nie ma miejsca na swobodę twórczą. Nie spełniły się nadzieje pokładane w radiofonii lokalnej. Niezależne rozgłośnie lokalne zaczęły bowiem zanikać – głównie z powodu niedofinansowania. Społeczny sektor radiowy – z powodzeniem rozwijający się w wielu krajach Europy Zachodniej – w Polsce istnieje w postaci szczątkowej, a model nadawania zgodnie z taką formułą nie jest powszechnie znany. Autorka prezentowanej monografii zdecydowała się więc przybliżyć zjawisko radia społecznego polskim czytelnikom. Opisała też trzy grupy niepublicznych nadawców w Polsce: rozgłośnie religijne, studenckie i te tworzone przez organizacje pozarządowe, które choć zazwyczaj mają przyznane komercyjne koncesje na nadawanie, to starają się działać w mniejszym lub większym stopniu zgodnie z modelem stacji społecznych. Autorka stawia tezę, iż po wprowadzeniu odpowiednich zmian w systemie medialnym Polska mogłaby się stać prekursorem i promotorem zmian w zakresie trzeciego sektora nadawania w Europie Środkowo-Wschodniej. W pewnym sensie można nawet uznać, że Polska jest niejako powołana do tego, by taką rolę odgrywać. Przede wszystkim jest krajem dużym, położonym w centralnej części Europy, który liczy się na arenie międzynarodowej. Ma też bogatą historię, w której oddolne, niezależne inicjatywy medialne odegrały istotną rolę. Książkę można zamówić pisząc na adres: wydawca@uwm.edu.pl. | pl_PL |
dc.language.iso | pl | pl_PL |
dc.publisher | Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego | pl_PL |
dc.rights | Dozwolony użytek | |
dc.subject | radio społeczne | pl_PL |
dc.subject | radio | pl_PL |
dc.title | Radio społeczne - trzeci obok publicznego i komercyjnego sektor radiowy | pl_PL |
dc.type | info:eu-repo/semantics/bookPart | pl_PL |
dc.contributor.organization | Uniwersytet Warmińsko-Mazurski | pl_PL |
dc.description.eperson | Urszula Doliwa |
Pliki tej pozycji
Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach
-
Książki / Books [2914]
Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub o innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego.