Tomasz Kizwalter, W stronę równości, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2014, 198 s.

Abstract

Równość, obok indywidualnej wolności, jest podstawową wartością tworzącą minimum aksjologiczne dla funkcjonowania systemu liberalnej demokracji. Od lat 60. XX w., czyli odkąd filozofia postmodernistyczna zaczęła zyskiwać na znaczeniu, kwestia ta jest często podnoszona w naukach społecznych i każda nowa pozycja jej dotycząca, o ile niesie ze sobą poszerzenie perspektywy i rzetelną analizę, jest cenna. W swoim dziele pt. W stronę równości Tomasz Kizwalter, profesor zwyczajny w Zakładzie Historii XIX wieku Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, przeprowadza analizę kiełkowania idei egalitaryzmu. Nie skupia się wyłącznie na kwestiach doktrynalnych, związanych z rozwojem myśli politycznej, ale zgodnie z perspektywą longue durée Fernanda Braudela, powołując się na obszerną literaturę z zakresu badań socjologicznych i historycznych, ukazuje rodzącą się w bólach ideę, obecnie fundamentalną i niezbywalną, ale jednocześnie – jak dowodzi autor – obecną w praktyce społecznej i politycznej.