Resocjalizacja penitencjarna. Zarys problematyki

Abstract

Autorzy podkreślają ogromną rolę i dostrzegają szanse w realizacji zadań resocjalizacyjnych pod warunkiem ciągłego podnoszenia kwalifikacji i umiejętności zawodowych oraz etycznych personelu resocjalizacyjnego. Oddziaływanie resocjalizacyjne realizowane jest w drodze opracowywanych (nie tylko przez wychowawców, ale również przez samych osadzonych) projektów resocjalizacyjnych. W niniejszym opracowaniu Autorzy wskazują, że sposób oddziaływania na konkretnego osadzonego powinien odbywać się zgodnie z założeniami indywidualizacji kary pozbawienia wolności. Dowodzą, że indywidualizacja kary następuje między innymi poprzez klasyfikację skazanych do odpowiedniego rodzaju oraz typu zakładu karnego, a także poprzez dobór odpowiedniego sytemu odbywania kary pozbawienia wolności. Szansą na poprawę warunków odbywania kary pozbawienia wolności jest zasada wolnej progresji, z której skazany może, lecz nie musi skorzystać. W dalszej kolejności konieczne jest odpowiednie zastosowanie środków oddziaływania resocjalizacyjnego, w postaci między innymi pracy, nauki, uczestnictwa w zajęciach kulturalno-oświatowych, sportowych, umożliwienie osadzonym kontaktów z osobami nieosadzonymi, a także czasowe opuszczenie zakładu karnego. Pobyt w zakładzie karnym powinien być ostatecznością.