Nieśmiertelność – nowy performans kulturowo-technologiczny XXI wieku

Abstract

XXI wiek przewartościowuje oswojone kategorie humanitas. Rozróżnienie na ludzkie i nie-ludzkie, żywe i nie-żywe, realne i wirtualne zaczyna tracić swoją wyrazistość, a granice obecności i pamięci zostają przesunięte. Otwiera się przestrzeń dla eksperymentu, w którym śmierć oznaczać może niebawem tylko „zmianę statusu” – z biologicznego w wirtualny lub w inny postbiologiczny stan istnienia, gdzie poszerzeniem i przedłużeniem ciała jest technologia, przywracająca jego funkcje życiowe. To w istocie nowy projekt funkcjonowania w świecie, propozycja, nieznanego dotąd, pośmiertnego performowania. Na istniejące na rynku amerykańskim projekty – Eterni.me, LifeNaut i Cryonics Institute – oferujące formy technologicznego uobecnienia po śmierci – autorka patrzy z perspektywy performansu w rozumieniu McKenziego ze szczególnym uwzględnieniem performansu technologicznego i kulturowego.