Nieformalne taksonomie wychowanków zakładów poprawczych i schronisk dla nieletnich tworzone przez personel w kontekście oddziaływań resocjalizacyjnych. Socjologiczna analiza zjawiska

Abstract

Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zjawisko tworzenia nieformalnych taksonomii przez kadrę zakładów poprawczych (ZP) i schronisk dla nieletnich (SdN) wobec wychowanków w związku z pracą resocjalizacyjną. Omówione zostały zarówno mechanizmy tworzenia takich klasyfikacji, jak również konsekwencje z nimi związane. W artykule broniona jest teza, że tego rodzaju stygmatyzacja z jednej strony jest zjawiskiem naturalnym, gdyż bazującym na mechanizmie analogii, w dużej mierze nieuświadomionym, typowym dla instytucji wychowawczych, z drugiej zaś strony zależnym w swej postaci od stylu zarządzania placówką. Poruszany jest także problem licznych konsekwencji wynikających z taksonomii. Zaprezentowane w artykule wnioski opierają się na siedmioletnich badaniach jakościowych prowadzonych w ośrodkach resocjalizacyjnych wszystkich typów w całej Polsce. W badaniach zastosowana została zasada triangulacji w zakresie metod, badacza i danych. Do analizy zebranych materiałów empirycznych wykorzystany został paradygmat interpretatywny, który daje możliwość uchwycenia interakcyjnego charakteru powstawania emocji negatywnych i pracy emocjonalnej.