Prawo do zdrowia w systemach ochrony praw człowieka

Abstract

Prawo do zdrowia jest podstawowym prawem człowieka, które czerpie swe źródło w przyrodzonej godności ludzkiej. W wymiarach: fizycznym, psychicznym, społecznym i duchowym zdrowie stanowi fundament możliwości zrealizowania innych wartości za pomocą środków indywidualnych i społecznych. W związku z tzw. dynamiką normatywizacji pojawiła się potrzeba porządkowania i hierarchizowania pewnych kategorii praw człowieka, w tym prawa do zdrowia, według ściśle wyodrębnionych kryteriów. Określenie miejsca zdrowia pośród innych dóbr szczególnie cennych dla człowieka pozwala na uzyskanie skuteczniejszej jego ochrony. Opracowanie niniejsze wychodzi naprzeciw tej potrzebie. Przedmiotem analizy będzie miejsce prawa do zdrowia w systemach ochrony praw człowieka. Miejsce tego prawa w międzynarodowym systemie ochrony praw i wolności wyznacza specyficzna natura zdrowia jako treści substancji chronionej. Prawo do zdrowia od niedawna uznawane jest za dobro powszechne, a więc takie, które bezwarunkowo akceptuje się w każdym z regionalnych systemów ochronnych. Jesteśmy świadkami ostatecznej formulacji tego prawa, czyli postępującego procesu nadawania jego treści najbardziej konkretnej i odpowiedniej postaci substancjalnej. W konsekwencji konieczne staje się określenie pozycji i miejsca, które zdrowie, jako dobro chronione, znajduje w każdym z analizowanych systemów.