Operatic Motives in G. B. Shaw’s Works

Abstract

W niniejszej pracy zajęłam się specyficznym, operowym stylem twórczości Georga Bernarda Shawa. Do analizy operowych elementów jego dramatów wykorzystałam cztery sztuki: Żołnierz i bohater, Major Barbara, Człowiek i nadczłowiek, oraz Pigmalion. Można w nich znaleźć wszelkie typowe cech twórczości autora. Celem mojej pracy było właśnie przedstawienie wszystkich elementów operowych jakie pojawiają się w jego dramatach. Swoją analizę zamknęłam w pięciu rozdziałach. W pierwszym rozdziale prezentuję muzykalność autora. Opisuję jego rozwój muzyczny, pracę zawodową związaną z muzyka, oraz fascynacje muzyczne. Przedstawiam te aspekty z życia autora które miały wpływ na jego styl pisania z użyciem elementów operowych, aby przybliżyć czytelnikowi genezę powstania tak oryginalnego ujęcia dramatu. W drugim rozdziale pracy omawiam formę opery. Charakteryzuję główne elementy tego gatunku sztuki – jego strukturę i części składowe. Główny nacisk kładę na te elementy które możemy znaleźć w dramatach Shawa, tak aby stały się one łatwiej zauważalne przez czytelnika. Kolejne rozdziały poświęcam już samej analizie tych elementów w poszczególnych sztukach. W trzecim rozdziale analizuję elementy operowe w konstrukcji wyżej wymienionych dzieł. Skupiam się na budowie poszczególnych aktów i na tworzeniu napięcia w sztuce. Ponieważ zarówno struktura dziel jak i budowa napięć oparta jest na zasadach tworzenia oper, często używam operowych określeń aby podkreślić charakter elementów występujących w dramatach. Czwarty rozdział poświęcam didaskaliom, które u Shawa są bardzo rozbudowane. Zawarte w tekście objaśnienia i wskazówki autora dramatu szczegółowo opisują sposób wystawiania utworu na scenie. W pierwszej kolejności skupiam się na rozbudowanej, skomplikowanej dekoracji, typowej dla sal operowych. Następnie analizuję umieszczona w didaskaliach muzykę, jej pochodzenie, charakter i rolę w danym utworze. Ostatni rozdział to wyszczególnienie elementów operowych w tekście głównym analizowanych sztuk. W tym rozdziale wymieniam wszystkie sceny których budowa jest charakterystyczna dla opery, oraz wszelkie cytaty lub parafrazy tekstów operowych. Z mojej analizy wynika, że George Bernard Shaw wykorzystując sztandarowe cechy operowego libretta bawi się z widzem. Chce by odbiorca był świadomy operowych cech sztuki i aby nie tylko czerpał przyjemność z akcji utworu, ale i z jego specyficznej konstrukcji.