Wędrówki dyletantów Bułata Okudżawy - problematyka i konflikty

Abstract
Proza historyczna Bułata Okudżawy jest niewątpliwie zjawiskiem ciekawym. Mieści się ona w nurcie wywodzącym się z lat dwudziestych, kiedy to postulowano przemyślenie i przewartościowanie przeszłości po to, by ukazać genealogię współczesności. Pierwotnie ożywiano przede wszystkim wielkie ruchy społeczne, a także wielkich twórców kultury i rewolucji, aby uzyskać odpowiedź na pytanie o stosunek między jednostką a rewolucją oraz rewolucją a inteligencją. Bułat Okudżawa w powieści Wędrówki dyletantów podąża wyraźnie śladami tej literatury. Uwagę pisarza przyciągnęły procesy, które zachodziły w społeczeństwie rosyjskim w drugiej połowie XIX wieku, moralno-psychologiczna atmosfera tego czasu. Należy zauważyć, że historycyzm Okudżawy jest bardzo specyficzny. Polega on na tym, że centralny problem utworu, konflikt między jednostką a wadzą rozpatruje on nie tylko w świetle historycznym, ale też filozoficzno-moralnym i ludzkim. Pisarz stawia w powieści tezę o podobieństwie władzy totalitarnej w różnych epokach i stara się to udowodnić. Z tego powodu fakty historyczne zostają przetworzone przez świadomość artysty. W ten sposób zostaje rozbity tradycyjny model powieści historycznej, który jest zbyt ciasny, aby mógł ogarnąć elementy umowności, fantastyki, snu, wizje surrealistyczne pojawiające się u Okudżawy, wywodzące się z modernizmu, a niezbędne dla rozbudowania sfery duchowości postaci.
Description
Keywords
Citation
Belongs to collection