Negocjacje budżetowe Unii Europejskiej w cieniu zasady juste retour
Streszczenie
W niniejszym artykule przedstawiono dotychczasowe preferencje wybranych
państw członkowskich w negocjacjach wieloletnich ram finansowych
Unii Europejskiej oraz podjęto próbę ich oceny w kontekście kolejnych negocjacji
budżetowych na lata 2021-2027 i przyszłości integracji europejskiej.
Należy przypuszczać, że preferencje państw członkowskich w odniesieniu
do kształtu i wysokości budżetu po 2020 roku pozostaną zróżnicowane.
Zmieniający się bilans wpłat i wypłat z budżetu UE wpłynie na to, w jaki sposób
państwa członkowskie oceniać będą potrzebę finansowania określonych
działań na poziomie unijnym. Do grupy państw dążących do zamrożenia budżetu
dołączą jego niedawni beneficjenci, tj. państwa, w których poziom zamożności
zbliża się do poziomu państw płatników netto. Pogorszenie pozycji
budżetowej wielu płatników netto najprawdopodobniej wzmocni także ich
niechęć do dalszego finansowania działań UE. Narastający eurosceptycyzm
społeczeństw europejskich z pewnością utrudniać będzie prowadzenie negocjacji
skierowanych na zwiększanie efektywności budżetu UE. W rezultacie
uwarunkowania polityczne i preferencje społeczne sprzyjać będą naciskom
na rzecz obniżenia budżetu UE w przyszłości. Trudno również oczekiwać, że
mogłoby dojść w najbliższych latach do istotnego przeobrażenia struktury
wydatków unijnych. Społeczeństwa państw członkowskich, z jednej strony,
widzą konieczność finansowania nowych priorytetów (np. związanych z nowymi
zagrożeniami), z drugiej, sprzeciwiają się zwiększaniu budżetu UE. Możliwy w związku z tym jest scenariusz finansowania nowych priorytetów
głównie z poziomu budżetów narodowych. To w długiej perspektywie osłabiać
będzie pozycję i znaczenie UE.
Kolekcje
- Artykuły / Articles [16158]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: