Streszczenie
Niniejszy tekst podejmuje tematykę wykorzystania wulgaryzmów i przekleństw przez chorwacką pisarkę Vedranę Rudan w książce Zašto psujem (Dlaczego przeklinam). Soczysty język posłużył jej nie tylko do ekspresji własnych myśli, ale także do wyrażenia
buntu oraz polemiki głównie ze stereotypami związanymi z płcią, państwem chorwackim czy starzeniem się. Żeńskie wypowiedzi (tak zwany biolekt) wykluczają
obecność „pieprznego” języka, co też jest formą walki Rudan ze stereotypami. Mimo że stosowanie takiego języka w literaturze przekracza pewne tabu, Rudan jest jedną z najpopularniejszych pisarek w rodzimej Chorwacji oraz sąsiedniej Serbii.