Punkty zwrotne II wojny światowej w Europie. Analiza problemu z perspektywy klasycznych teorii nauki wojennej

Abstract

Praca przedstawia zachodnią myśl na temat wojny, naukę wojenną, jako spójny system teoretyczny. Dokonuje próby jej usystematyzowania zgodnie z modelem naukowych programów badawczych zaproponowanym przez Imre Lakatosa. Jego konstrukcja opiera się zatem na „twardym rdzeniu teorii”, czyli podstawowych definicjach i teoriach oraz „pasie ochronnym teorii”, będących zbiorem pomocniczych hipotez i definicji. Na podstawie tego spójnego systemu podjęta zostaje próba budowy modelu teoretycznego służącego do badania przebiegu działań wojennych. Powstały model RWDZ korzysta z zasad nauki wojennych i koncepcji wirtualnych punktów zwrotnych. Rozdział drugi i trzeci stanowią próbę zastosowania przyjętego narzędzia badawczego do badania punktów zwrotnych w czasie II wojnie światowej w Europie z perspektywy strategii Trzeciej Rzeszy. Opis wydarzeń lat 1942 – 43 nie jest więc całościowym opisem przebiegu działań wojennych, a jedynie testem dla wybranej teorii, sprawdzianem jej przydatności dla prób lepszego zrozumienia niezwykle skomplikowanego zjawiska wojny.