Mieszkańcy pustyni, miast i wsi, czyli o słowie dom w literackim języku arabskim

Abstract

Jako podstawa leksykograficzna artykułu posłużył arabski język literacki. Oprócz przestudiowania poszczególnych leksemów znaczących tyle co ‘dom’ w literackim języku arabskim, a mianowicie bayt, dar, manzil i maskan, podjęto próbę odszukania wspólnych derywatów od leksemów o znaczeniu ‘dom’ w innych językach semickich. Autor argumentuje na rzecz tezy, iż leksemy o znaczeniu ‘dom’ rozumiane są w języku arabskim przede wszystkim jako ‘miejsce do mieszkania’. Pokazuje, że ma to swoje odzwierciedlenie w znaczeniach poszczególnych wyrazów a także w kontekście kulturowym, w namiocie i terenie zamieszkiwanym przez Beduinów oraz dzisiejszych nazwach topograficznych na Bliskim Wschodzie.