Pierwotny i wtórny kontekst „polityczności” jako determinant „niepolityczności”, „apolityczności”, „metapolityczności” i upolitycznienia
Streszczenie
W artykule dokonano analizy kategorii polityczności, określając różnicę między politycznością w kontekście pierwotnym a wtórnym. Ukazano, że polityczność jest cechą aspektową, która stanowi jeden z wymiarów danego zjawiska, lecz nie jest właściwością jedyną, wyłączną lub główną, ma bowiem charakter relacyjny lub kontekstowy, a przy tym syndromatyczny. Dzięki temu wskazano, w jaki sposób polityczność egzystencji ludzkiej, stosunków społecznych i dążeń ludzkich kształtuje polityczność w sensie politologiczno-prawnym, ta zaś współkształtuje niepolityczność i apolityczność oraz kształtuje zakres tego, co może być upolitycznione. W tekście wykazano, że założenie o rzekomej apolityczności instytucji i służb państwowych wikła nas w antynomię i przesunięcie kategorialne (apolityczność błędnie utożsamiana z bezstronnością i niezależnością w grze politycznej). Wprowadzono zatem do siatki pojęciowej określenie „instytucje metapolityczne”.
Kolekcje
- Artykuły / Articles [16165]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: