To przecież normalne. O negocjowaniu obszarów normalności w komunikacji i ich badaniu

Abstract

Tekst zajmuje się zjawiskiem normalności w kontekstach komunikacyjnych, dokładniej mówiąc kwestią, jakie są sposoby negocjowania obszarów tego, co w ramach rzeczywistości komunikacyjnej uchodzi za normalne (oczekiwalne, (bardziej) prawdopodobne, ogólnie akceptowane lub „oczywiste“) oraz gdzie i jak krystalizują się w ramach procesu komunikacyjnego (płynne) granice takiej normalności. Kategoria normalności pojawia się w wielu opracowaniach dotyczących zagadnień związanych z komunikacją. Badając dyskurs społeczny, niemiecki uczony Jürgen Link wyodrębnił normalizację jako aspekt centralny, niosący specyficzne znaczenie dla nowoczesnych społeczeństw. Artykuł podaje zarys normalizmu według Linka i podejmuje próbę opracowania podejścia dla badań normalności i procedur normalizacyjnych w kontekście nauki o komunikacji, wykazując zarówno możliwości systematyzacji zjawiska w kontekście teoretycznym jak i możliwe ukierunkowanie badań empirycznych.