Po polsku o historii. Dyktando jako narzędzie budowania tożsamości narodowej

Abstract

Na podstawie przeprowadzonych badań na materiałach pochodzących z Małopolskiego Dyktanda Niepodległościowego realizowanego w latach 2013-2016, praca analizuje dyktanda jako narzędzie konstruowania i podtrzymywania tożsamości narodowej. W kolejnych rozdziałach pracy przedstawiam ramy interpretacji dyktanda jako narzędzia mnemotechnicznego odwołującego się do pamięci ciała (Paul Connerton) i jego dyscyplinowania (Michel Foucault). Następnie pokazuję, jak oprócz wpajania reguł ortograficznych i interpunkcyjnych dyktanda mogą stanowić ważne narzędzie budowania wspólnot wyobrażonych (Benedict Anderson). Zawarte w nich treści modelują granice wspólnoty, wskazując repertuary symboliczne, z których zaczerpnięte zostają figury bohaterów i wrogów. Równie istotne okazują się przemilczenia wyznaczające obszar tego, co znajduje się poza zasobem wiedzy modelowego odbiorcy dyktand.