Rozwiązywanie sytuacji kryzysowych w działaniach policyjnych

Abstract

Obszarem tematycznym prezentowanej czytelnikowi monografii są działania policyjne w sytuacjach kryzysowych. Jej celem jest przedstawienie możliwości reagowania policjantów na zdarzenia, których katalog jest wymieniony w przepisach ustawowych i wewnętrznych formacji, z uwzględnieniem jedynie tych incydentów, w których występuje osoba sprawcy. Badany obszar uwzględnia zagadnienia prawne, organizacyjne i taktyczne podejmowanych działań policyjnych. Obejmuje tematy związane z dowodzeniem, rozwiązaniami siłowymi, a także negocjacjami policyjnymi. Aby zrealizować zadany cel, monografia została podzielona na sześć rozdziałów. Zagadnieniem wyjściowym do rozważań nad działaniami policyjnymi jest charakterystyka sytuacji kryzysowych. Rozważania zawarte w rozdziale pierwszym dotyczą aspektów psychologicznych i komunikacyjnych kryzysu intrapersonalnego oraz sytuacji, czy zdarzeń, kryzysowych w ujęciu zarządzania kryzysowego i działań policyjnych. Rozdział drugi jest poświęcony analizie organizacji działań policyjnych i dowodzenia w sytuacjach kryzysowych. Przedstawienie teorii dowodzenia i sposobów kierowania działaniami w Policji zostało wypełnione treściami dotyczącymi zadań i struktury systemu dowodzenia w wybranych formach działań policyjnych z uwzględnieniem podstawowych modeli procesu dowodzenia. Ważnym elementem działań policyjnych jest użycie siły przez funkcjonariuszy. Aspekty prawne i taktyczne tego obszaru zostały poruszone w rozdziale trzecim. Szczególną uwagę poświęcono organizacji i możliwościom użycia pododdziałów antyterrorystycznych Policji w reagowaniu na zdarzenia kryzysowe oraz aspektom użycia broni i środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy, z uwzględnieniem najnowszych regulacji zawartych w ustawie antyterrorystycznej. Treści rozdziału czwartego obejmują zagadnienia możliwości wykorzystania negocjacji policyjnych w rozwiązywaniu sytuacji kryzysowych. Obok podstaw prawnych i organizacji systemu negocjacji w polskiej Policji, przedstawiono również podstawowe strategie, fazy i zasady prowadzenia kontaktu ze sprawcą sytuacji kryzysowej. Rozwinięciem ogólnych zagadnień dotyczących negocjacji jest rozdział piąty, w którym opisane zostały poszczególne sposoby wykorzystania narzędzia negocjacji w kontekście wybranych sytuacji kryzysowych. Są to rozważania na tematy prowadzenia rozmów w czasie prób samobójczych, sytuacji zakładniczych i gróźb użycia przez sprawcę broni lub niebezpiecznego narzędzia albo materiału w stosunku do osób i mienia. Tematem ostatniego rozdziału są działania kryzysowe wykonywane przez Żandarmerię Wojskową. Ze względu na podobny do policyjnego zakres przedmiotowy i charakter formacji, zasadność uwzględnienia jej zadań w publikacji wydaje się bezdyskusyjna. Wykonując działania policyjne w sytuacjach kryzysowych, Żandarmeria Wojskowa nie tylko może realizować je samodzielnie, ale i też nieustannie wspiera wysiłki Policji w tym zakresie.