Pamiętając o dobru. Ścieżka dydaktyczna w Warszawie szlakiem Zagłady i Sprawiedliwych

Abstract

Trzeba uczyć wszystkiego, co wartościowe, trzeba uczyć o dobru. To refleksja A. Czachowskiej, nauczycielki jęz. polskiego z Warszawy. To również refleksja, która jest meritum artykułu zatytułowanego „Pamiętając o dobru. Ścieżka dydaktyczna w Warszawie szlakiem Zagłady i Sprawiedliwych”. Rok 2018 obchodzony jest w Polsce jako Rok Ireny Sendlerowej. 2014 rok poświęcono, uchwałą Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Janowi Karskiemu, zaś rok 2012 dedykowano Januszowi Korczakowi. Dydaktyka instytucji państwa zbiega się z wolą reprezentantów społeczeństwa by uhonorować w ten sposób postaci i praktyki pożądane dla dobra wspólnego, dla Narodu. I. Sendlerowa i J. Karski uznani jako Sprawiedliwi wśród Narodów Świata zaświadczyli swoim życiem, że dobro trzeba realizować poprzez ratowanie Żydów poddanych eksterminacji przez III Rzeszę Niemiec. I. Sendlerowa współpracowała w tym celu, m. in. z Żegotą, z katolickimi zakonami żeńskimi, z księżmi wystawiającymi fałszywe metryki chrztu. Korczak, wraz z innymi, mniej znanymi współpracownikami, np. ze Stefanią Wilczyńską, realizował dobro w wierności dzieciom do końca ich wspólnego życia. Zagadnieniom tym poświęcone są części artykułu zatytułowane „Znaki pamięci in situ”, „Pamięci Janusza Korczaka”, „Drzewa rosnące na szlaku życia”.