Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorSmolarski, Matuesz
dc.contributor.authorSuszczewicz, Michał
dc.date.accessioned2021-11-17T11:37:27Z
dc.date.available2021-11-17T11:37:27Z
dc.date.issued2021
dc.identifier.citationSmolarski M., Suszczewicz M. (2021). Wpływ pandemii COVID-19 na funkcjonowanie regionalnego transportu kolejowego obszarów przygranicznych – na przykładzie województwa dolnośląskiego (PL) i kraju libreckiego (CZ). Czasopismo Geograficzne 92(1): 121–140. https://doi.org/10.12657/czageo-92-06pl
dc.identifier.issn0045-9453
dc.identifier.urihttps://depot.ceon.pl/handle/123456789/20716
dc.description.abstractSystemy zbiorowego transportu publicznego są narażone na wiele zewnętrznych czynników wpływających na ich funkcjonowanie. Jednym z nich może być zagrożenie epidemiologiczne. W 2020 r. światowa pandemia COVID-19 miała istotny wpływ na światową gospodarkę oraz przewozy pasażerskie. Wprowadzone liczne ograniczenia wpłynęły na popyt (liczbę pasażerów) oraz podaż (oferta przewozowa) na rynku transportu. Do najczęstszych obostrzeń zaliczyć można: ograniczenie liczby połączeń, zmniejszenie limitu pasażerów w pojeździe, ograniczenie siatki połączeń komunikacyjnych. W analizie autorzy przeprowadzili badanie województwa dolnośląskiego oraz kraju libereckiego w kontekście zmian w funkcjonowaniu regionalnego transportu kolejowego. Spadek liczby kursów dotyczył nie tylko linii peryferyjnych (kraj liberecki), ale również głównych tras w regionie (Dolny Śląsk). W Czechach alternatywnym środkiem transportu mogły być przewozy autobusowe. Powrót do poziomu stanu sprzed ograniczeń przewozowych powinien być związany z zachęcaniem pasażerów do ponownego korzystania z transportu kolejowego. Długotrwały spadek poziomu obsługi komunikacyjnej mógł skłonić mieszkańców do wyboru alternatywnych środków transportu (np. samochód). Stabilność oferty przewozowej stanowi jeden z filarów wysokiego popytu na transport publiczny. Czynnik zewnętrzny (pandemia) nie powinien być powodem radykalnych redukcji siatki połączeń. W niektórych przypadkach może to przynosić odwrotne skutki, np. wzrost zatłoczenia w godzinach szczytu (dojazdy do pracy). Analiza wykazała, że skoordynowane (zintegrowane) systemy transportu publicznego są lepiej przygotowane na potencjalne zagrożenia zewnętrzne niż model oparty na słabej pozycji organizatora przewozów. W Polsce samorząd wojewódzki ma duży wpływ na transport kolejowy, ale bardzo słaby na przewozy autobusowe. Model czeski z kolei oparty jest na regionalnej koordynacji obu środków transportu.pl
dc.language.isopl
dc.publisherPolskie Towarzystwo Geograficznepl
dc.rightsCreative Commons Uznanie autorstwa 4.0*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode*
dc.subjectkraj libereckipl
dc.subjectDolny Śląskpl
dc.subjectCOVID-19pl
dc.subjecttransport kolejowypl
dc.subjectsystemy transportowepl
dc.titleWpływ pandemii Covid-19 na funkcjonowanie Regionalnego transportu kolejowego obszarów przygranicznych – na przykładzie województwa dolnośląskiego (PL) i kraju libreckiego (CZ)pl
dc.title.alternativeThe impact of the Covid-19 pandemic on the operation of regional rail transport in border areas – on the example of Lower Silesia (PL) and Liberec region (CZ)en
dc.typearticlepl
dc.contributor.organizationUniwersytet Opolski, Wydział Ekonomicznypl
dc.contributor.organizationLotnicze Zakłady Naukowepl


Pliki tej pozycji

Thumbnail
Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0