Ścieżki dezintegracji miast konurbacji katowickiej
Streszczenie
Celem artykułu jest przedstawienie ścieżek dezintegracji miast konurbacji katowickiej po 1945 r., jak również wskazanie wewnątrzmiejskich uwarunkowań tego procesu. Zakres przestrzenny badań obejmuje konurbację katowicką w podziale na trzy strefy przestrzenno-administracyjne. Intensywne procesy inkorporacyjne miast (osiedli miejskich) i gmin wiejskich zachodzące w powojennej Polsce doprowadziły do ukształtowania się złożonych struktur funkcjonalno-przestrzennych miast katowickiego zespołu miejskiego. Odgórne procesy scalania ośrodków miejskich konurbacji, nasilone zwłaszcza w latach 70. XX w., przyczyniły się do powstania złożonych i niespójnych wewnętrznie „wielkich” miast. Z chwilą rozpoczęcia transformacji społeczno-gospodarczej po 1989 r. oraz wejścia w życie Ustawy o samorządzie gminnym w 1990 r. rozpoczął się rozpad sztucznie utworzonych miast, na drodze secesji uprzednio zaanektowanych miejscowości. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, iż w strukturze administracyjnej konurbacji katowickiej funkcjonuje obecnie 7 miast oraz 4 gminy wiejskie usamodzielnione na drodze secesji. Jednocześnie wciąż pozostaje 20 miast-zlepieńców mających w swych granicach zaanektowane po 1945 r. gminy wiejskie i miejskie. Ponadto współcześnie następuje swoiste odrodzenie się trendu dezintegracyjnego z lat 90. XX w. dotykającego kilku miast konurbacji katowickiej, przy czym jego nasilenie można określić jako sinusoidalne.
Kolekcje
- Czasopismo Geograficzne [152]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: