System medyczny PKW ISAF. Analiza określania priorytetów środków zaradczych
Oglądaj/ Otwórz
Data
2021Autor
Olszewski, Adam
Gniadek–Olejniczak, Katarzyna
Motrycz, Grzegorz
Helnarska, Karolina Julia
Metadane
Pokaż pełny rekordStreszczenie
W latach 2002–2014 w Afganistanie, państwie śródlądowym położonym
w Azji Południowej w strefie klimatu podzwrotnikowego suchego o wybitnych
cechach kontynentalnych, stacjonowali żołnierze Polskiego Kontyngentu
Wojskowego (PKW ISAF). W początkowym okresie (marzec 2002 – kwiecień 2007) w ramach misji Enduring Freedom w bazie Bagram, w której
uczestniczył 100-osobowy kontyngent składający się głównie z żołnierzy
wojsk inżynieryjnych, logistyków i operatorów GROM, a od 25 kwietnia
2007 r. już w ramach I zmiany PKW Afganistan (ISAF).
W kulminacyjnym momencie zaangażowania na teatrze operacyjnym
w składzie PKW ISAF znajdowało się m.in.: 21 plutonów (w tym: 18 plutonów zmotoryzowanych, 2 plutony rozpoznawcze i 1 pluton ochrony PRT),
Samodzielna Grupa Powietrzno-Szturmowa, Task Force 49 i Task Force 50
– elitarne jednostki przeznaczone do prowadzenia działań specjalnych,
8 Operacyjnych Zespołów Doradczo-Łącznikowych POMLT (Police Operational Mentoring and Liaison Team) zajmujących się szkoleniem policji,
5 Operacyjnych Zespołów Doradczo-Łącznikowych OMLT (Operational
Mentoring and Liaisoning Team) odpowiedzialny za wyszkolenie wojska, Zespół Odbudowy Prowincji PRT (Provincial Reconstruction Team) oraz
CIMIC. Ponadto w polskim podporządkowaniu znajdowało się ok. 800 żołnierzy Stanów Zjednoczonych1
.
W pracy przedstawiono działalność PKW w Afganistanie, strukturę służby zdrowia PKW, zabezpieczenie medyczne operacji wojskowej oraz zagrożenia zdrowotne występujące w rejonie stacjonowania polskich żołnierzy.
Kolekcje
- Artykuły / Articles [16165]
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: