Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorZielińska, Mirosława
dc.date.accessioned2014-03-19T08:47:08Z
dc.date.available2014-03-19T08:47:08Z
dc.date.issued2009
dc.identifier.citationHerbert – Różewicz jako dwugłos ‘polskiej fali’. Przebieg niemieckojęzycznej recepcji Herberta i Różewicza w latach 60. W: „Rocznik Karola Dedeciusa. Dedeciana – tłumaczenie – recepcja”, tom II, Łódź 2009, s. 75-93.
dc.identifier.issn978-83-87144-73-9
dc.identifier.urihttps://depot.ceon.pl/handle/123456789/3663
dc.description.abstractImperatyw etyczny wydaje się być specyfiką polskiej literatury i wynika z zapisanego w polskiej pamięci kulturowej przekonania o wyższości „prawd moralnych” – „prawd żywych, zasadniczych i całkowitych” – nad „zawsze cząstkowymi i moralnie obojętnymi, prawdami rozumowymi” [A. Walicki, 1973: 226]. Próba dotarcia do „prawd moralnych” jest zadaniem, jakie stawia sobie zarówno „uboga poezja” Różewicza [H. Denkler, 2003] i jego dramat wpisany przez Martę Piwińską do witkacowsko-gombrowiczowskiego nurtu ‚literatury szyderczej’ [M. Piwińska, 1973], jak i twórczość autora Pana Cogito, zaliczonego przez Stanisława Barańczaka – wraz z Czesławem Miłoszem (1911-2004), Wisławą Szymborską (1923-2012) oraz ich prekursorem Cyprianem Kamilem Norwidem (1821-1883) – do grona ‚ironicznych moralistów’ [A. v. Nieukerken, 1998]. Podsumowując, można stwierdzić, że dwugłos, jaki w okresie „polskiej fali” stanowiła poezja Tadeusza Różewicza i Zbigniewa Herberta, która trafiła do niemieckojęzycznych odbiorców, świadczyła o jej wielogłosowości i wielobarwności. Również wyraziście zaakcentowany ‚imperatyw etyczny’ [German Ritz, 2003] – przy wszelkich różnicach perspektyw oraz odniesień –, podnosił atrakcyjność polskiej poezji, a to z kolei umożliwiło niezwykle intensywną recepcję twórczości obydwu poetów.pl_PL
dc.publisherKatedria Badań Niemcoznawczych UŁ
dc.rightsDozwolony użytek
dc.subjectZbigniew Herbert -- 1924-1998pl_PL
dc.subjectpolska falapl_PL
dc.subjectpoezja polska XX wiekupl_PL
dc.subjecttransfer kulturowypl_PL
dc.subjectRezeptionger
dc.subjectKulturtransferpl_PL
dc.subjectdictum Theodora Adornopl_PL
dc.subjectnurt zerwaniapl_PL
dc.subjectnurt kontynuacjipl_PL
dc.subjectDichtung nach Auschwitzpl_PL
dc.subjectpoezja po Oświęcimiupl_PL
dc.subjectironiczni moraliścipl_PL
dc.subjectliteratura szyderczapl_PL
dc.subjectPan Cogitopl_PL
dc.subjectOcalonypl_PL
dc.subjectDichtung und Philosophiepl_PL
dc.subjectTadeusz Różewicz (ur. 1921)pl_PL
dc.subjectstudium porównaczepl_PL
dc.subjectpolsko-niemieckie relacje kulturowe (XX wiek)pl_PL
dc.subjectdeutsch-polnische Wechselbeziehungen in Kultur (20. Jahrhundert)ger
dc.subjectPolish-German cultural relations (20th century)en
dc.subjectrecepcjapl
dc.subjectliteratura polskapl
dc.subjectniemiecki krąg kulturowypl
dc.subjectpolnische Literatur (20. Jahrhundert)ger
dc.subjectdeutschsprachiger Raumger
dc.subjectfilozofująca poezjapl
dc.subjectWarkoczykpl
dc.subjectstudium recepcyjnepl
dc.titleHerbert – Różewicz jako dwugłos ‘polskiej fali’. Przebieg niemieckojęzycznej recepcji Herberta i Różewicza w latach 60.pl
dc.typeinfo:eu-repo/semantics/article
dc.contributor.organizationCentrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy'ego Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego
dc.description.epersonMirosława Zielińska


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

Dozwolony użytek
Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub o innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego.