Bogactwo w klasycznym nurcie zarządzania

Abstract

Klasyczny nurt zarządzania bazując na dorobku ekonomii próbował określić w jaki sposób w przedsiębiorstwie osiągnąć maksimum efektów przy minimalnych kosztach. Zależność ta oczywiście miała swoje przeło-żenie na realizowane dochody przez przedsiębiorstwo. Zdolność zarob-kowania na podstawie posiadanych zasobów można z kolei uznać za spo-sób osiągania bogactwa. Nurt klasyczny cechował się jednocześnie dualnością: z jednej stro-ny istniało naukowe podejście próbujące określić właściwy sposób wyko-nywania konkretnych zadań, z drugiej podejście administracyjne, które formułowało uniwersalne prawidłowości wydajnej pracy. W klasycznym nurcie zarządzania obecne były kwestie natury etycznej i społecznej, jed-nak przez koncentrację na procesach produkcyjnych nie były one silnie akcentowane i były specyficznie rozumiane.