Narodowa oraz sakralno-duchowa swoistość międzykulturowo zorientowanej edukacji muzycznej

Abstract

W rozprawie podjęto się omówienia ważnej z perspektywy międzykulturowo zorientowanej edukacji muzycznej sfery tożsamości kulturowej, jaką wyznaczają kategorie: narodowość oraz duchowość człowieka. W tym celu dokonano przeglądu literatury, która reprezentowana przez takich filozofów jak: G.W.F. Hegel, F.D.E. Schleiermacher, W. Dilthey, H.-G. Gadamer wniosła bardzo istotny wkład w rozwój wiedzy o tym obszarze, oraz metodę hermeneutyki, ukierunkowanej na rozumienie tekstów kultury, do których przynależą również dzieła muzyczne. Tą drogą podążali również niemieccy pedagodzy muzyki K.H. Ehrenforth oraz Ch. Richter, którzy metodę hermeneutyki, jako sztuki rozumienia utworu, zaadaptowali do edukacji muzycznej. Niektóre elementy tego podejścia metodycznego, określanego jako „interpretacja dydaktyczna”, wykorzystano w procesie uczenia się przez młodzież z Polski, Niemiec i Ukrainy wybitnych dzieł muzyki sakralnej, dających również możliwość poznania najnowszej historii tych krajów. W drugiej części rozprawy przedstawiono wyniki badań jakościowych (swobodne wypowiedzi uczniów) oraz ilościowych (skala postaw) nad realizacją tego programu edukacyjnego, nazwanego „Muzyka Czterech Kultur”.