Wybrane problemy z eksploatacji kolejowego hamulca tarczowego
Streszczenie
Artykuł poświęcony jest hamulcom tarczowym, które w stosunku do tradycyjnego hamulca klockowego są częściej stosowane w pojazdach szynowych. Do podstawowych zalet tarczowych układów hamulcowych należy stały, niezmienny w całym zakresie prędkości współczynnika tarcia ślizgowego [my], którego wartość wynosi [my]=0.35 [1]. Dążenie do podnoszenia prędkości pociągów wymusza stosowanie większych mocy hamowania a więc układów hamulcowych szybko przejmujących i rozpraszających nagromadzoną energię cieplną. Dla intensyfikacji procesów chłodzenia pary ciernej tarcza hamulcowa okładzina cierna stosuje się tarcze z kanałami wentylującymi ukształtowanymi poprzez różnego rodzaju łopatki. Dzięki temu tarcze te odprowadzają około 40% [4] ciepła wytworzonego podczas hamowania. Wymuszona wentylacja powoduje jednak straty energii na ich obrót podczas jazdy przy wyłączonych hamulcach, co szczególnie istotne jest dla pociągów o małej częstotliwości hamowań oraz w przypadkach kiedy dam profil szlaku nie wymusza długotrwałego hamowania ruchowego. Artykuł przedstawia wybrane zagadnienia z eksploatacji kolejowego hamulca tarczowego jak całkowity opór generowany przez tarczę hamulcową z podziałem na opór bezwładności masy tarczy w ruchu obrotowym i opór powodowany przez wentylator tarcz oraz wpływ zatkanych kanałów wentylacyjnych na proces hamowania.
Kolekcje
- Artykuły / Articles [16155]
Korzystanie z tego materiału jest możliwe zgodnie z właściwymi przepisami o dozwolonym użytku lub o innych wyjątkach przewidzianych w przepisach prawa, a korzystanie w szerszym zakresie wymaga uzyskania zgody uprawnionego.