Atrakcyjność inwestycyjna województw i podregionów Polski 2008

Abstract

Raport jest czwartym z rzędu opracowaniem, którego celem jest określenie różnic w atrakcyjności inwestycyjnej województw i podregionów. Atrakcyjności inwestycyjna jest rozumiana, jako zdolność skłonienia do inwestycji, poprzez oferowanie kombinacji korzyści lokalizacji możliwych do osiągnięcia w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej. Obszary oferujące optymalną kombinację czynników lokalizacji stwarzają zarazem najlepsze warunki dla funkcjonowania przedsiębiorstw, czym przyciągają inwestorów. Podobnie jak w latach 2005-2007 dokonano syntetycznej oceny atrakcyjności inwestycyjnej województw oraz oceny atrakcyjności podregionów w trzech kategoriach: działalności przemysłowej, usługowej i zaawansowanej technologicznie. W tym celu przeanalizowano kilkadziesiąt zmiennych będących podstawą dla oceny przestrzennego zróżnicowania poszczególnych korzyści (czynników) lokalizacji takich jak: dostępność transportowa, koszty pracy, wielkość i jakość zasobów pracy, chłonność rynku zbytu, poziom rozwoju infrastruktury gospodarczej i społecznej, poziom rozwoju gospodarczego, poziom bezpieczeństwa powszechnego. W zależności od rodzaju działalności gospodarczej nadano im różne wagi. Wysoka atrakcyjność inwestycyjna cechuje cztery województwa. Wyraźnie w tym względzie przoduje województwo śląskie. Kolejną grupę tworzą: mazowieckie, dolnośląskie i wielkopolskie. Regiony te w większości przypadków zajmują ponadprzeciętne lokaty w poszczególnych aspektach atrakcyjności. Cechują się bardzo dobrze rozwiniętą infrastrukturą gospodarczą, stosunkowo dużymi i chłonnymi rynkami zbytu oraz ponadprzeciętną dostępnością transportową. W trzech z wymienionych regionów (z wyjątkiem wielkopolskiego) problemem jest względnie niski poziom bezpieczeństwa powszechnego. Wśród podregionów o najwyższej atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności przemysłowej znalazły się obszary położone głównie w południowej części Polski. Wyróżniają się one długimi tradycjami przemysłowymi, a co za tym idzie dobrze rozwiniętym sektorem przedsiębiorstw produkcyjnych, specjalistycznym rynkiem pracy oraz względnie dobrą, dostępnością transportową. Poza omawianym obszarem położone są jedynie trzy podregiony: łódzki, poznański i bydgoskotoruński. To także obszary stosunkowo silnie zindustrializowane oraz cechujące się dobrą dostępnością transportową. Najwyższym poziomem atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności usługowej cechują się głównie podregiony o charakterze metropolitalnym. Ich ośrodkami są największe polskie miasta. Dysponują one chłonnymi rynkami zbytu, bardzo dobrą dostępnością transportową, dużymi zasobami wysoko wykwalifikowanych pracowników i dobrze rozwiniętą infrastrukturą gospodarczą. Liderami atrakcyjności inwestycyjnej dla działalności zaawansowanej technologicznie są również podregiony o charakterze metropolitalnym. W największych miastach skoncentrowana jest przeważająca część infrastruktury oraz kadry badawczo-rozwojowej. Ośrodki te kształcą jednocześnie specjalistów zasilających lokalny rynek pracy. Duże miasta dzięki rozbudowanej infrastrukturze czasu wolnego oferują dobre warunki życia i co ważne, tworzą atmosferę sprzyjającą kreatywności. Korzystne warunki funkcjonowania mogą także zapewniać ośrodki, w których zlokalizowana jest wysoko wyspecjalizowana produkcja o dużej skali oraz oferowane są dodatkowe korzyści np. w postaci ulg z tytułu inwestycji w specjalnych strefach ekonomicznych.

This report presents for the fourth time the differentiation of investment attractiveness of the Polish voivodships and subregions. Investment attractiveness is understood as the ability to induce to conduct investment by offering the combination of locational advantages that are achievable while conducting business activities. Areas that offer an optimal combination of locational factors create the best conditions for companies and attract investors. Similarly to the analyses of 2005 - 2007, a synthetic assessment of investment attractiveness of the voivodships and subregions in the three categories - manufacturing, services and high-tech areas has been conducted. To achieve this some dozens of variables like transport accessibility, labour costs, volume and its quality, market size, the level of economic development, economic and social infrastructure, public safety and activities of voivodships have been analyzed. Depending on the kind of economic activities various weights have been attached to them. High investment attractiveness is characteristic of 4 voivodships, where the Silesian voivodship is at the top. The Mazovian, Lower Silesian and Greater Poland voivodships follow in this group. Those voivodships feature higher than average positions in most categories. This applies especially to well developed infrastructure sizeable regional markets and transport accessibility. In case of the 3 abovementioned voivodships public safety constitutes a serious problem (with Greater Poland being an exception). Among subregions with the highest investment attractiveness for manufacturing areas in the south of Poland predominate. They have long industrial traditions, well developed labour market and they are relatively easy to access. Only three subregions do not belong to this geographical part of Poland - the ones of Łódź, Poznań and Bydgoszcz - Toruń. They are also relatively well industrialized and easy to access. Subregions of metropolitan character count among the most attractive for services. They are endowed with absorptive markets, very good transport accessibility, high skilled labour and well developed economic infrastructure. These regions are also at the top at the ranking of subregions for high tech activities. In the greatest Polish cities there is a concentration of best infrastructure and R&D potential. These cities also produce specialists for their local markets. Greater cities also offer a sophisticated free time infrastructure and good living conditions which is a prerequisite for creative talents. Good conditions for business are also offered in the centres where highly specialized production with the economies of scale is secured and additional incentives like tax exemptions for investors in special economic zones also exist.