Wykluczenie prostytutek z dyskursu społecznego. Sytuacja formalno-prawna zjawiska prostytucji w Polsce

Abstract

Eskalacja seksualności współcześnie sprawia, że trudno jest jednoznacznie wskazać, które zachowania przekraczają wszelkie normy i można nazwać je pa­tologicznymi, przekraczającymi wszelkie granice moralności. Można jednak bezsprzecznie stwierdzić, że wszelkie zachowania odbiegające od ogólnie przy­jętych norm budzą społeczne kontrowersje i prowadzą do dyskursu publicznego. Zjawiskiem, na temat którego toczą się debaty, choć do szczególnie konstruk­tywnych wniosków nikt jeszcze nie doszedł, jest kwestia prostytucji. Próbowa­no już zarówno jej całkowitego zakazu, jak i całkowitej legalizacji, żadne z tych skrajnych rozwiązań nie przyniosło zamierzonych efektów. Bez zmian pozostaje cały czas kwestia osób świadczących usługi seksualne, które obecnie żyją w cie­niu mitów i stereotypów, doświadczając coraz to nowych form naznaczania i wy­kluczenia społecznego. Wyizolowanie prostytutek spowodowane uprawianiem nierządu, który jest nieakceptowany przez społeczeństwo, wiąże się z wyklucze­niem z udziału w życiu społecznym. Prostytutki w związku z wykonywaną przez siebie profesją traktowane są przez społeczeństwo jak ktoś gorszy i bojąc się, że ich zajęcie wyjdzie na jaw, prowadzą podwójne życie, by uniknąć prześlado­wań czy ostracyzmu.