Zastosowanie autoetnografii analitycznej w badaniu społecznych aspektów doświadczania choroby

Abstract
W artykule zaprezentowane zostały zagadnienia związane ze zjawiskiem społecznych uwarunkowań doświadczania choroby, niesprawności i bólu. Tekst skierowany jest do socjologów, antropologów, pedagogów, a także przedstawicieli nauk medycznych zajmujących się wymienionymi wyżej zagadnieniami. W artykule prezentuję metodę autoetnografii, wskazuję różnice pomiędzy autoetnografią analityczną i sugestywną. Skupiam się jednak głównie na praktyce badawczej oraz wskazówkach i wątpliwościach dotyczących tego rodzaju badań. W tekście prezentuję dwa badania autoetnograficzne, których autorzy doświadczali poważnej, zagrażającej życiu choroby. Na ich podstawie wskazuję najważniejsze cechy, jakie powinno posiadać badanie autoetnograficzne. Są wśród nich: teoretyczna i metodologiczna dyscyplina, wgląd we własne doświadczenia, przeżycia oraz szczerość i otwartość. Odnoszę się także do rozróżnienia autoetnografii jako techniki i metody badawczej. W ostatniej części tekstu prezentuję niektóre wątki wykorzystane w moich własnych badaniach autoetnograficznych oraz wskazuję zalety i zagrożenia, a także praktyczne wskazówki związane ze stosowaniem autoetnografii jako metody i techniki badawczej.
Description
Keywords
Citation
Byczkowska- Owczarek Dominika (2014) Zastosowanie autoetnografii analitycznej w badaniu społecznych aspektów doświadczania choroby. „Przegląd Socjologii Jakościowej”, t. 10, nr 3, s. 184–201 [dostęp 02.09.2014]. Dostępny w Internecie: ‹www.przegladsocjologiijakosciowej.org›
Belongs to collection