Komunizm i postkomunizm jako przedmioty sporów pomiędzy Akcją Wyborczą Solidarność a Unią Wolności w latach 1996–2001

Abstract

Po „wyborach kontraktowych” i „wojnie na górze” obóz solidarnościowy uległ defragmentacji. Jego liberalna część skupiła się w Unii Demokratycznej (UD), Kongresie Liberalno–Demokratycznym (KLD) i powstałej z połączenia obu partu Unii Wolności (UW). Część konserwatywno–narodowa pozostawała w rozsypce aż do powołania Akcji Wyborczej Solidarność (AWS). Pod egidą NSZZ „Solidarność”, obok samego związku, współpracę zawiązały m.in. Zjednoczenie Chrześcijańsko–Narodowe (ZChN), Konfederacja Polski Niepodległej (KPN), Porozumienie Centrum (PC) i Stronnictwo Konserwatywno–Ludowe (SKL). Obie części obozu posierpniowego, pomimo historycznych różnic i ideowych rozbieżności, były naturalnymi koalicjantami. Od momentu powstania Akcji, aż do jej rozwiązania w 2001 r., a w szczególności w okresie funkcjonowania rządu Jerzego Buzka, przedmiotem polemik pomiędzy nią a UW była kwestia podejścia do komunizmu i jego pozostałości nad Wisłą. Celem niniejszego artykułu jest opisanie specyfiki tego napięcia i zbadanie, na ile ta oś sporów była istotna. Badano zarówno warstwę dyskursywną (analiza treści), jak i instytucjonalną. Posłużono się metodami jakościowymi i strategią indukcyjną. Artykuł osadzony jest na gruncie szerszych rozważań dotyczących ciągłości i powtarzalności polskich sporów historycznych. Należy odczytywać go jako głos w dyskusji na temat sporu tożsamościowego w ramach obozu posierpniowego. Bazą źródłową artykułu są przede wszystkim materiały archiwalne AWS–u, UW i Sejmu RP oraz archiwalne wydania polskiej prasy.