Modalność znaku

Abstract

W naszej rzeczywistości wyróżniamy dwie formy komunikowania się: werbalną i niewerbalną. Z kolei w porozumiewaniu się językowym możliwe jest wyodrębnienie jednostkowego aktu komunikacji językowej, który został przedstawiony na uproszczonym modelu i omówiony w tekście. W artykule zdefiniowano także zjawiska zwane znakami, kodami i subkodami. Omówiono triadyczną koncepcję znaku wg Peirce’a oraz klasyfikację znaków opartą na funkcjach i strukturze – wg Milewskiego. Scharakteryzowano cztery podstawowe typy modalności intencjonalnej – wg Grzegorczykowej. Na zakończenie zwrócono uwagę na to, że proces kształcenia to swoisty proces komunikacji. Podstawową drogą rozwoju działalności znakowej dziecka jest zabawa, natomiast w ramach różnych edukacji poznaje ono zróżnicowane znaki językowe, a tym samym poznaje określony wycinek rzeczywistości – poznaje świat.

In our reality we distinguish two forms of communication-verbal and non-verbal. But in linguistic communication it is possible to separate a single linguistic communication act which is presented in the simplified model and discussed in the text. In the article the phenomenon called signs, codes and subcodes were defined. The traditional concept of sign according to Peirce and the classification of signs based on functions and structure by Milewski were presented. Furthermore four basic types of intentional modality of Grzegorczykowa were described. In the end it was considered that the education process was a specific communication one. The basic way to develop child’s sign activity is fun, however during different kinds of education kids get to know not only diversified linguistic signs but also determined parts of reality-children get to know the world.