Sposób doboru treści programowych z zakresu promocji zdrowia na wybranych kierunkach medycznych

Abstract

Kształcenie na kierunkach zdrowie publiczne, pielęgniarstwo, położnictwo czy dietetyka, ze względu na mnogość przedmiotów z wielu dziedzin, od medycyny począwszy, a na ekonomice w ochronie zdrowia skończywszy, jest dość specyficzne. Duży przekrój dziedzin składających się na zakres kształcenia wymusza na studentach pewną wszechstronność, na wykładowcach zaś umiejętność doboru materiału stosownego do potrzeb i możliwości studenta. Promocja zdrowia jest jednym z głównych zagadnień w toku kształcenia na kierunku studiów zdrowie publiczne. Ilość materiału związana z tym przedmiotem winna skutkować umiejętną selekcją wykładanych zagadnień i powinna być dobrana pod kątem kierunku studiów na przykład medycznych, jak pielęgniarstwo, zdrowie publiczne czy dietetyka. W nauczaniu promocji zdrowia, której skuteczność jest uwarunkowana umiejętnościami praktycznymi, pomimo dużej ilości zagadnień teoretycznych powinno się stawiać właśnie na praktykę. W tym miejscu ukazuje się wyzwanie dla wykładowców, polegające na umiejętnym wyselekcjonowaniu materiału ze względu na możliwość wykorzystania w praktyce. Pojawia się konkluzja, iż zdolność tę posiadają wyłącznie ci wykładowcy, którzy z promocją zdrowia zetknęli się w praktyce. W odniesieniu do tego przedmiotu humanistycznego istnieje w procesie nauczania promocji zdrowia zagrożenie polegające na bezkrytycznym podawaniu treści podręcznikowych, bez poczucia potrzeby ich tłumaczenia i zastosowania w praktyce, jeśli taka istnieje. Dzieje się to ze szkodą dla studenta (lecz nierzadko też przy jego akceptacji), a w szerszej perspektywie czasowej również ze szkodą dla społeczeństwa. W związku z powyższymi problemami szczególną uwagę należy zwrócić w pierwszej kolejności na kompetencje kadry, a następnie przeanalizować materiał pod kątem możliwości jego wykorzystania w działaniach praktycznych.