Zmiany w nauczaniu prawa w monarchii habsburskiej. Początki wykładu uniwersyteckiego z historii prawa austriackiego

Abstract

Na przestrzeni wieków historię prawa postrzegano przez pryzmat prawa rzymskiego, w ramach dogmatyki prawniczej. Na terenie państw niemieckich prawo rzymskie uzupełniało prawo niemieckie. Recepcja prawa rzymskiego była możliwa przy aktywnej postawie szerszych kręgów prawników oraz uniwersytetów, które kształciły jurystów przede wszystkim dla sprawowania funkcji państwowych w służbie cywilnej. Do tego miały być dostosowane programy nauczania. W okresie nowożytnym nasiliła się dyskusja na temat kształcenia przyszłych prawników. W monarchii habsburskiej, podobnie jak i w Prusach, zmieniała się optyka postrzegania nauki prawa. W dobie oświecenia na wydziałach prawa w szerszym zakresie prowadzano nauczanie prawa przy uwzględnieniu systemów prawnych w wymiarze historycznym. W okresie XIX wieku na uniwersytetach monarchii habsburskiej wprowadzono do programu studiów prawniczych przedmiot „historia państwa i prawa austriackiego”. Dyskusja nad reformą programu nauczania prawa na uniwersytetach austriackich toczyła się do wybuchu pierwszej wojny światowej. Do upadku monarchii habsburskiej w 1918 roku nie doszło do zmiany wypracowanego w XIX wieku modelu kształcenia prawników.