Barter jako narzędzie pracy animatorów kultury na podstawie działalności Nordisk Teaterlaboratorium Odin Teatret oraz wybranych ośrodków teatralnych w Polsce (Teatru Remus i Teatru Węgajty)

Abstract

Niniejsza praca ma na celu ukazanie różnych sposobów wykorzystywania narzędzia, jakim jest barter we współczesnej animacji kultury. Sytuacja wymiany dóbr kulturowych zainicjowana spontanicznie przez aktorów duńskiego Odin Teatret stała się początkiem stosowania bezgotówkowych wymian w rozmaitych działaniach animacyjnych, nie tylko teatralnych. Przykłady użycia barteru w pracy artystycznej i społecznej odnaleźć można również w Polsce, m.in. w projektach położonego nieopodal Olsztyna Teatru Węgajty oraz warszawskiego Teatru Remus. Instytucje te od lat posługują się barterem podczas realizacji różnych projektów społecznych i artystycznych. Używany być on może jako sposób prowadzenia badań etnograficznych, sposób na nawiązanie dialogu z przedstawicielami odległych kultur, ale też jako metoda pracy z osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym.