Centula u szczytu świetności i Luxeuil w dobie upadku. Relacja między monarchią Franków a klasztorem w świetle dwóch narracji monastycznych z IX i X wieku

Abstract

Praca poddaje analizie monastyczną narrację relacjonującą wzajemny związek między ruchem monastycznym i klasztorem instytucjonalnym a władzą monarszą w państwie Franków w epoce karolińskiej. Podstawowym przedmiotem analizy jest dynamika tej relacji w okresie umacniania się silnej władzy królewskiej, a później cesarskiej (panowanie Karola Wielkiego) oraz jej dekompozycji (przełom IX­X w. i anarchia feudalna X w.). Przedmiotem głównej analizy są dwa źródła: Libellus de ecclesia Centulensi Angilberta i Cuda świętych Waldeberta i Eustazjusza Adso z Montier­en­Der dające możliwość zarysowania obrazu ideału monastycznego i obserwacji jego rozpadu, który następuje równolegle i w związku z upadkiem władzy królewskiej.