Radość filozofa. Edyty Stein drogi radości

Abstract

Radość jest nie tylko podmiotowym uchwyceniem obiektywnego dobra i napełnieniem się nim, jest jednością z boskim Logosem. Radość przyszła jest radością z Logosu, który nadchodzi, radość, która przeminęła, jest śladem pozostawionym w duszy śladem, że tam był. Nie da się tego zapomnieć. Stąd człowiek natchniony Logosem – nigdy nie pomyśli, że jest kimś zbędnym i przypadkowym, że jest bez znaczenia i bez sensu, że jest bytem w sobie, martwym i poza życiem, poza nadzieją, poza miłością.