Starość w percepcji młodzieży - perspektywa pedagogiczna

Abstract

Cel. Celem artykułu jest przedstawienie obrazu człowieka starego widzianego oczami młodzieży licealnej. Metodyka. W badaniach fokusowych przeprowadzonych w 7 grupach dyskusyjnych w okresie od października do grudnia 2011 r. wzięło udział łącznie 187 uczniów klas maturalnych. Wyniki. Określenie „stary” jest synonimem kogoś bezużytecznego, gorszego. Młodzież powiela w swoich opiniach dość szeroko upowszechniony negatywny stereotyp starszego człowieka. Granica wyznaczająca starość w opinii młodzieży ma charakter funkcjo- nalny i wiąże się głównie z zaprzestaniem aktywności, a nie z wiekiem. Postrzeganie starości oraz podejmowanie w przyszłości zadań opiekuńczych jest zróżnicowane ze względu na płeć: chłopcy prezentują postawy egocentryczne, dziewczęta socjocentryczne. Młodzi dostrzegają problemy wynikające z potrzeby zapewnienia osobom starszym wszechstronnej pomocy i opieki oraz godziwych warunków życia, chcą sprostać nakładanym obowiązkom, ale równocześnie, mając świadomość problemów demograficznych i kosztów z tym związanych, nie godzą się na zwiększone obciążenia w celu sfinansowania świadczeń emerytalnych i systemu wsparcia. Wnioski. 1. Starość nie jest pozytywnie wartościowana w kulturze młodości. 2. Zmiany demograficzne oraz stereotypowy wizerunek starszego człowieka prezentowany w mediach obligują do szerszego uwzględnienia w polityce państwa problemów ludzi starych i podejmowania działań, szczególnie edukacyjnych, na rzecz seniorów, także w trosce o ludzi młodych.